De hand heeft bijna in iedere cultuur een religieuze betekenis. Het vouwen en heffen van de handen komen we dan ook in rituele gebruiken van diverse godsdiensten tegen.
In de vroegere, oude christelijke godsdienst stelde de rechterhand van God, die meestal uit een wolk te voorschijn kwam, de Goddelijke Wil voor.
Op talloze religieuze schilderijen wordt de rechterhand naar de hemel wijzend afgebeeld en de linkerhand naar de hel. Dit werd uitgelegd dat als de rechterhand het ‘goede’ en de linkerhand het ‘kwade’ vertegenwoordigt. Vroeger dacht men dat de linkerhand de verborgen duistere kant voorstelde en de rechterhand de lichte kant. De linkerhand werd door foutieve associatie van duister of ‘sinister’met het kwaad in verband gebracht, maar het Latijnse woord ‘sinister’betekende oorspronkelijk alleen maar ‘links’.
De Christusfiguur wordt vaak met open handen afgebeeld en ook de paus verschijnt met open handen in het openbaar.
Al ver voor onze jaartelling hield men zich met de handleeskunde bezig, evenzo de oude Hebreen. De bijbel is de bron van diverse oudste verwijzingen naar Chirologie. In het Oude Testament zijn teksten te lezen die verwijzen dat in die dagen handleeskunde, wichelarij, profetieën en astrologie al werden gebruikt en gewaardeerd. Een kwart van het Oude Testament bestrijkt danook geschriften van beroemde bijbelse personages en profeten die vermaard waren om hun astrologische en voorspellende vaardigheden.
Spreuken 3.16:
Lengte van dagen is in haar rechterhand, in haar linkerhand rijkdom en eer.
Jesaja 49.16:
Zie, Ik heb u in mijn handpalmen gegrift, uw muren zijn bestendig voor Mij.
Job 37.7:
In de bijbel staat:
God verzegelde de handen van de mensen opdat ze alleen Gods werk zouden kennen.
In de Hebreeuws bijbel staat:
God plaatste tekenen en kenmerken in de handen van mensen opdat allen Zijn werken zouden kennen..
De mythe van de Levenslijn
Geen enkel ander onderdeel van de Chiromancy wordt in de mythologie zo mysterieus en romantisch weergegeven als de Levenslijn. De levensloop van de mens wordt van de geboorte tot aan de dood door drie schikgodinnen bepaald. Deze schikgodinnen waren meestal wevers van beroep. Ze woonden de geboorte van elk individu bij en sponnen daarbij de draad van het leven ervan.
Zo spon de ‘spinster’ Clotho de levensdraad en haar zuster Lachesis, ‘de toedelende’ rolde deze draad op of hield hem vast. Lachesis trok ook wel eens lootjes uit een urn en wees op die manier de draad aan iemand toe. Clotho’s tweede zuster Atropos ‘de onafwendbare’ sneed de draad door. Hun wispelturige houding moest de wisselvalligheden van het lot verklaren.
Website © 2011 Magda van Dijk-Rijneke. Alle rechten voorbehouden. Niets van deze website (teksten, foto’s of doumenten) mag worden verveelvoudigd, overgenomen of overgeseind zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Magda van Dijk-Rijneke.